Gærdagurinn 11. maí 2020 var merkur dagur í sögu sjósóknar og sjóminja á Íslandi, en um hádegisbil voru aðalvélar hins sögufræga varðskips Óðins gangsettar á ný, nærri Engey, eftir um 15 ára hvíld. Vélarnar hrukku í gang og allt gekk að óskum.
Það er gott í honum Óðni, sem smíðaður var árið 1959 í Danmörku og hinar upprunalegu vélar möluðu eins og kettir. Þær hafa enda hlotið gott atlæti hjá vélstjórum Hollvinasamtaka Óðins, sem hafa sinnt þeim og látið vel að þeim síðustu misserin, við undirbúning þessa merka viðburðar.
Nú má segja að Óðinn sé orðinn gangfær og gefur það honum enn frekara gildi sem safngripur, einn sá merkasti og stærsti sem varðveittur er á íslensku safni. Óðinn er aftur kominn heim á Sjóminjasafnið í Reykjavík, í heimahöfn við í Vesturbugt og er þar hin mesta hafnarprýði.
Óðinn er án efa eitt allra merkasta skip okkar Íslendinga og saga hans er samofin sögu þjóðarinnar á síðari hluta 20. aldar. Óðinn tók þátt í landhelgisdeilum á Íslandsmiðum, auk þess sem hann kom mikið við sögu í ýmsum björgunaraðgerðum við Íslandsstrendur. Frá árinu 2008 hefur Óðinn verið varðveittur sem safnskip við Vesturbugt í Reykjavík. Hann er í eigu Hollvinasamtaka Óðins, en starfsemin er hluti af Sjóminjasafninu í Reykjavík. Óðinn er einn vinsælasti og glæsilegasti hluti safnsins og sannkölluð hafnarprýði.
Um 35 manns komu að þessum viðburði, vélstjórarnir sem til margra ára hafa unnið að þessum undirbúningi, starfsmenn Landhelgisgæslu Íslands, skipherra, stýrimaður, hásetar, bryti o.fl., fulltrúar Faxaflóahafna, yfirhafnsögumaður, stjórnarmenn Hollvinasamtakanna og fulltrúi Borgarsögusafns Reykjavíkur - Sjóminjasafnsins.